چرا آکادمیعلوم و هنرهایسینمایینماینده سینمای ایران را نپسندید؟ | سیدرضا اورنگ | اسکار مهم ترین جایزه سینمایی جهان در طول تاریخ است.برای همین تمام هنرمندانی که در سینما فعال هستند، از کارگردان گرفته تا تدوینگر، دوست دارند این جایزه را به دست آورده و در ویترین افتخارات خویش نصب کنند.تمام کشورهای دنیا نیز مشتاق هستند فیلم منتخب شان در بخش فیلمهای غیر انگلیسی زبان مورد توجه قرار گرفته و مفتخر به دریافت جایزه مهم اسکار شود.
همه ممالک عالم فیلمهای ساخته شده در سینمای خویش را توسط کارشناسان متخصص بررسی دقیق کرده یا به نظرخواهی میگذارند تا در نهایت بدون اعمال سلیقه،بهترین فیلم از نگاه خودشان را انتخاب و به اسکار معرفی شود.فیلمسازان نیز یا اعتراض نکرده و یا در حد یک گله کوچک مخالفت خود را اعلام میکنند.
در کشور ایران نیز سالهاست فیلمهایی توسط هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار انتخاب شده و معرفی میشوند،اما بعد از هر انتخاب حرف و حدیثهایی به وجود میآید و اعتراضها از هر گوشه به گوش میرسد،چرا؟ این مخالفتها به این دلیل است که به عملکرد هیاتی که حسب دستور یا سلیقه ای عمل میکند اعتراض دارند که در بیشتر موارد نیز حق با معترضان است.
وقتی فیلمهای اصغر فرهادی به اسکار معرفی شدند،کسی اعتراض نکرد، زیرا جامعه سینمایی و اهالی رسانه همه متفق القول بودند که این فیلمها در مقایسه با آثار دیگر سینمای ایران بهتر هستند. هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار نیز، نه توانست حسب دستور رفتار کرده و نه جرأت کرد اعمال سلیقه کند، زیرا توافق عمومیجامعه بود. هردو فیلم اصغر فرهادی هم خوشبختانه موفق به کسب جایزه اسکار شدند، اگر هم جایزه ای نمیگرفتند باز کسی اعتراض نمیکرد، زیرا خواست عموم بود.
غیر از فیلمهای اصغر فرهادی، هر فیلمیرا که هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار معرفی کرد،مورد مناقشه و اعتراض قرار گرفتند،چون اکثر آنها در تضاد با نظر اهالی سینما و رسانه بود و خواست عموم نیز آنها را نمیپذیرفت.
امسال برای اولین بار یک فیلم مستند به نام «در جستجوی فریده» با وجود تمام مخالفتها،بدون سر و صدا و چراغ خاموش از طرف هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار انتخاب و معرفی شد.پس از این انتخاب، اعتراضهای زیادی از سوی سینماگران و اهالی رسانه صورت گرفت که مسوولان آنها را به هیچ گرفتند!معترضان اعتقاد داشتند چنین فیلم مستندی هرگز نمیتواند مورد توجه آکادمیعلوم و هنرهای سینمایی قرا بگیرد که اکثر آنان متخصص فن سینما هستند.
متأسفانه با لجبازی و یکدندگی خانه سینما،مسوولان و مدیران سینمایی این فیلم به اسکار معرفی شد،با اینکه میدانستند موفق نخواهد بود.
آکادمیعلوم و هنرهای سینمایی شانزدهم دسامبر (۲۵ آذر) فهرست نامزدهای بخشهای بهترین مستند بلند، بهترین مستند کوتاه، بهترین فیلم بین المللی، بهترین چهرهپردازی و آرایش مو، بهترین موسیقی متن، بهترین ترانه، بهترین انیمیشن کوتاه، بهترین فیلم کوتاه و بهترین جلوههای تصویری نود و دومین دوره جوایز اسکار را اعلام کرد و طبق پیش بینیها نظر معترضان درست از آب درآمد و مستند «در جستجوی فریده» ساخته آزاده موسوی و کوروش عطایی که برای حضور در دو بخش بهترین مستند بلند و بهترین فیلم بین المللی از سوی ایران معرفی شده بود، در هر دو بخش ناکام ماند.
این ناکامیقابل پیش بینی بود و متخصصی در ایران شک نداشت که این اتفاق بد و تلخ به خاطر لجبازی خانه سینما و مدیران سینمایی ایران خواهد افتاد که افتاد.اکنون نیز مسببان این ماجرا زبان در دهان گرفته و لام تا کام چیزی نگفته و نخواهند گفت!
شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید
مستند «در جستجوی فریده» شرایط حداقلی موفقیت در جایزه اسکار را نیز نداشت و فقط به خاطر حسب دستور و اعمال سلیقه معرفی شد.
هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار بدترین انتخاب تاریخ خود را انجام داد تا به سینمای ایران و سینماگران لطمه بزند.
تعدادی از سینماگران ایرانی عضو آکادمیعلوم و هنرهای سینمایی هستند و با زیر و بم این آکادمیو نوع فیلمهایی که مورد توجه قرار میگیرد آشنا هستند،اما خانه سینما هیچ کدام از آنها را برای حضور در هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار دعوت نکرد!
با دعوت نشدن از این هنرمندان، مشخص بود قرار است فیلمیانتخاب شود که مورد خواست خودشان باشد، نه خواست عمومیکه چنین هم شد.
همه آنانی که در این هیات حضور داشتند را نمیتوان متخصص سینما دانست،هرچند که سینماگر باشند،زیرا متخصص سینما فردی است که بر تمام جوانب سینما احاطه دارد و با مناسبتهای سینمای جهان نیز آشناست.وقتی متخصصی در هیات انتخابی نباشد،طبیعی است که از این ندانم کاریها رخ دهد.
شاید به نظر خنده دار بنماید،اما برخی از اعضای هیأت معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار و مدیران سینمایی اعتقاد داشتند که چون شخصیت اول مستند «درجستجوی فریده» زنی است که در خارج از کشور زندگی میکرده و در فیلم نیز صحنههایی وجود دارد که وی حجاب بر سر ندارد،حتما چشم اعضای آکادمیعلوم و هنرهای سینمایی را گرد کرده و نظرشان را برای اهدای جایزه اسکار به این فیلم جلب میکند!این گونه تفکرها کودکانه است و خواهد بود.همین افکار است که سینمای ایران را عقب انداخته و به سوی قهقرا میبرد!
بعضی از اعضای هیات و مدیران فکر کرده اند که متخصصان سینمای جهان سیاسی عمل کرده و تعهدشان را زیر پا میگذارند تا به خاطر چند فاکتور سطحی،فیلمهای دیگر جهان را که امسال آثار شاخصی در بین آنها هستند ،نادیده گرفته و به مستند «درجستجوی فریده» رای دهند؟!
این چه خیال خام و کودکانه ای است که عده ای در سینمای ایران در سر دارند ؟! مدام اشتباه پشت اشتباه انجام میدهند و باز از خطای خویش درس نمیگیرند؟این افراد و افکار کی از هنر و سینمای ایران خارج خواهند شد تا همه نفسی به راحتی بکشند؟
جایزه اسکار مایملک ما نیست که به دلخواه ما رأی دهد یا نظر خود را به خاطر ما عوض کند. برای اینکه دیگر چنین اتفاقاتی نیفتد یا کمتر رخ دهد، دو پیشنهاد ارائه میشود:
پیشنهاد اول: سالی که در سینمای ایرانی فیلمیشرایط حضور در جایزه اسکار را نداشته و مورد خواست عموم نباشد،هیچ اثری از کشور به اسکار معرفی نشود تا سرافکندگی پیش نیاورد.
پیشنهاد دوم: هیأت ناکارآمد معرفی نماینده سینمای ایران برای جوایز اسکار منحل شود و هر سال از نخبگان و متخصصان سینما و اهالی خبره رسانهها نظرسنجی شود تا فیلمیکه رای اکثریت را جمع کرده به اسکار معرفی شود.حداقل حسن این کار،این است که اعتراضی را به دنبال نخواهد داشت،زیرا انتخاب اکثریت نخبگان سینما و اهالی رسانه است.مدیران دولتی نیز در این کار دخالتی نداشته باشند و اگر متخصصی در بین آنها وجود دارد میتواند فقط مانند بقیه حق رای داشته باشد.
سرزمین هنر...
ما را در سایت سرزمین هنر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : sarzaminhonar بازدید : 88 تاريخ : يکشنبه 1 دی 1398 ساعت: 1:48