لذت تماشا
هنر یعنی حظ برندگی..
یعنی ببینی، بشنوی، لمس کنی یا حتی بو بکشی … جوری که حواس مختلف بدن تحریک و حتی نوازش بشه و نتونی اون حظ و اون کیف و اون لذت رو انکار یا فراموش کنی که چی دیدی و چی شنیدی …
و چه زیبا می شه وقتی مجموعه ای از هنرها یک جا گوش و روح و چشم و جانت رو نوازش میکنه..
در شراکت با اینهمه لذت گاهی ثانیه ها تند میگذرند و گاهی کند اما مهم نیست… مهم اینکه بعد از پایان کار جوری با تمام وجودت پدید آورنده ی این هنر و ایجاد کننده ی این حس و حظ رو تشویق کنی که انگار با بند بند وجودت داری از اون آدم یا از اون گروه دست اندر کار تشکرو قدردانی میکنی..
فیزیکال سولوی هدیه مرموز
( هدیه مرموز ) فیزیکال سولوئی که من هفته ی گذشته از آقای یاسر خاسب دیدم دقیقا تداعی کننده ی همه ی این چیزهای خوب و حس های قشنگیه که گفتم و شمردم.
میری داخل سالن تاتر.. چراغ ها خاموش میشه اما روزنه ای از نور در دلت روشن میشه.. بعد این روزنه میشه یه شکاف و در اخر کار میبینی ای داد.. همون شکاف شده یه پنجره..
یه پنجره برای دقایقی به خود اندیشیدن . به انسانیت . به ذات و به ارتباط…
این ای دادی که میگم با اون ای دادهای از سر استیصال فرق داره..
این ای داد یعنی به به ..
یعنی آخ جون.. یعنی نمیدونم چه جوری بگم باریکلا و ماشالله به این انعطاف بدنی ، به این هنرمندی ف به این یک تنه نیمساعت فضارو گرم کردن به این حظی که به چشمان و جانمون دادی
تأتر یعنی همین
هنر یعنی همین و هنرمند یعنی یاسر خاسب…
با ادای احترام به تیم حامی این اثر و جوانانی که هنر تاتر را در ایران زمین نیک زنده نگه می دارند.
دست مریزاد به خالق اثری که می شود با آن به لذت تماشا رسید.
پی نوشت: مدت اجرای این تاتر محدود و محل اجرا پردیس تاتر شهرزاد می باشد.
ارادتمند شما : ریحانه شمس الواعظین با ادعای هنردوستی. مرداد ۱۳۹۶