احسان محمدی* متولد سال ۱۳۵۸ در دهلران ایلام است. او مدرک کارشناسی ارشد محیط زیست و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دارد . وی در حال حاضر دانشجوی دکترای فرهنگ و ارتباطات است. تنظیم یک مصاحبه با یک خبرنگار برای من کار آسانی نبود. اما با همکاری آقای احسان محمدی ، این گفتگو در اختیار شما قرار گرفته است.مصاحبه ای به بهانه کتاب ” جنگ بود”
آقای احسان محمدی چه شد که به فکر نگارش کتاب “جنگ بود” افتادید؟
من در جنگ به دنیا آمدم. در روستای مرز ایران و عرق در دهلران. تمام کودکی من تا سال آخر در آن روستا بود . معمولا در جنگ از خاطرات سرداران و فرمانده ها و نهایتا پرستاران و کسانی که در حاشیه جنگ بوده اند ،نوشته شده. اما بچه ها دیده نشده اند. بچه ها بزرگ ترین قربانیان جنگ ها هستند. بزرگ سالان می توانند زخم هایشان را ترمیم کنند . اما بچه ها قادر به این کار نیستند . به همین خاطر سعی کردم روایت جنگ را از نگاه و زبان یک کودک هشت نه ساله بنویسم . تمام اتفاق ها کاملا مستند هست و خاطره گونه نیست. اما سعی در ارائه ی مستندات نداشتم هرچند کسانی که من را میشناسند، می دانند که من و خانواده ام و تمام اتفاق های کتاب ” جنگ بود” حقیقی هستند. اما به هر حال نخواستم که خود و ماجرای کتاب رو با ارائه ی مستندات ، وادار به راستی آزمایی کنم.
بازخورد مخاطبان با یک کتاب که از دل حقایق اتفاق افتاده و بر مدار واقعیت بود را چگونه دیدید؟
برای من واقعا غافلگیر کننده بود. این کتاب به نمایشگاه بین المللی فرانکفورت رفت و ایرانیان خارج از کشور هم آن را خواندند و از مخاطبان آلمان و ایتالیا و اترش و کانادا و امریکا هم بازخورد مثبت داشتم. در داخل ایران هم بازخورد ها عالی بود . کسانی که هیچ تصوری از جنگ نداشتند هم با کتاب ارتباط برقرار کردند. پیام های زیادی از این بابت از خواننده ها ذریافت کردم . و شکر خدا کتاب به چاپ دوم رسیده . معمولا در حوزه ادبیات جنگ به نظر می رسید که مخاطب خستگی دارد . اما شاید روایت معصومانه از زبان یک کودک برای مخاطب جلب توجه کرده و مخاطب با کتاب هم ذات پنداری کرده است.
آیا “جنگ بود” تنها کار داستانی شما خواهد بود یا نوشتن داستان را ادامه خواهید داد؟
نمی دانم . خیلی جدی به قصه نویسی فکر نکردم. شاید به این خاطر که کسانی هستند که در این حوزه از من قدر تر باشند و دانش بیشتری داشته باشند. به صورت پراکنده چیزهایی نوشتم. نگاهم به پیرامون زندگی بیشتر جامعه شناخنی و روزنامه نگارانه است. فعلن به نوشتن کتاب دیگری فکر نکردم و ترجیح میدهم که کم کار کنم اما درست و مفید . چون احساس می کنم انتشار هر کتابی که خوانده نشود ، ظلمی هست به درختان و محیط زیست.
آیا برای چاپ کتاب ، مشکلات رایج نویسنده ها را با انتشارات نداشتید؟ مشکلاتی از قبیل دیرکرد پرداخت ، قراردادهای دست و پا گیر، آمار پایین تیراژ و …
در چاپ این دو کتاب من به مشکل خاصی بر نخوردم . و البته به عقیده ی من بزرگ ترین مشکل کتاب در ایران ، توزیع آن هست. البته انتشارات آمه که من با آن کار کردم ، این خدمات را برای شهرستان ها دارند که کتاب را به صورت اینترنتی خریداری کنند و به صورت رایگان برایشان ارسال کنند . اما کتاب، خوب معرفی و توزیع نمیشود. این نه فقط در مورد کتاب من ، بلکه در مورد هر کتاب دیگری هم صدق می کند. این یکی از بزرگترین مشکلاتی است که دست و پای نویسنده ها را میبندد. و البته من در مورد قرار داد و تیراژ ، مشکلی نداشتم.
گفتگو با آقای احسان محمدی ادامه دارد…
* احسان محمدی مدیر روابط عمومی دانشکده محیط زیست ، عضو تحریریه سایت خبری عصر ایران ، مدیر پایگاه خبری تحلیل بوم، عضو شورای سیاستگزاری فرهنگستان فوتبال ایران ، و نویسنده بوده و در حوزه کاری خود ، موفق به کسب جوایز مختلفی شده است. از جمله جوایز چهره ملی محیط زیست ایران در سال۱۳۹۳ ، خبرنگار برتر حوزه محیط زیست ایران در سال ۱۳۹۴، و برگزیده جایزه بوم پاد در سال ۱۳۹۴ و …