نعمت مرادی متولد ۱۳۶۰ازشهرستان هرسین ازتوابع استان کرمانشاه ومقیم تهران است او سه مجموعه شعربه نام های پدر ومادر و هرسین ویک مجموعه داستان به اسم باجی منتشرکرده است و دومجموعه شعربه نام دختران سپیدار ازنشر هشت و طعم عاشقانه ویک مجموعه داستان به اسم طعم گل های پریوش زیر چاپ دارد . ایشان بیش از صد نقد مکتوب در روزنامه ارمان شهروند ابتکار اطلاعات اعتماد و…..منتشرکرده است و با ماهنامه ی کارنامه سخن وگلستانه و سایت های چوک طغیان اونگارد پیادرو کردانه شهرگان مرور مد ومه تبیان افتاب و بلوط و…همکاری داشته است وبا خبرگزاری ایسنا ایبنا مهر ایلنا کردپرس وارتنا و…..همکاری کرده است این منتقد شاعرو نویسنده هم اکنون درحال نوشتن مجموعه داستان جدیدش می باشدیافت ها و دریافت های دیالکتیک در مجموعه شعرِ مادر از نعمت مرادی آنچه در پی می آید نقدی به قلم آقای عابدین پاپی بر مجموعه شعر مادر نعمت مرادی است که به صورت اختصاصی در اختیار هنرلند قرار گرفته است.
یافتن و دریافتن دو پارامتر بارز و بالغ دریک اثر هنری به شمار می آیند که این دو پارامتر از جانب ِ صاحبِ اثر به دایره ی ترسیم و تصویر کشیده می شوند . شاعر برای این که به یافته هایی در شعر دست یابد نیاز به تیپیک و تکنیکی توأم با دیالوگ را دارد تا که از این مسیر بتواند به دریافتی بایسته و شایسته برسد . بدین سان که یافت و دریافت در یک اثر را می توان پیدا کردن و دانستن و فهمیدن نیز معنا کرد، به گونه ای که شاعر برای این که شعرش را در میان جامعه احساس کند ابتدا نیاز به یافته هایی دارد و بر اساس همین یافته می تواند شعر را بر بستر درک و فهمیدن بنشاند. هر شاعری که بتواند دریافت های خود را دیالکتیک کند آن شاعر را می توان در مرتبتی از مقوله ی جامعه پذیری قرار داد.
دیالکتیک دریافت ها باید دارای دو گونه و گویه باشد . نخست دریافته هایی که حالت خود پرسی دارند و دیگر دیافت هایی که ازحالتی همپرسی بهره می جویند . لذا ممکن است که یک شاعر تنها از دریافت های خود پرسه بهره مند شده باشد و از دریافت های همپرسه بهره ای نبرده باشد که در این شرایط آن شاعر را می توان شاعری با من فردی و یا فرد گرا نامید که تنها دارای حسی نوستالژیک توأم با فردیت و سلایق و روحیات فردی در شعرش مواجه هست . این نوع جلوه از جانب شاعر اگر چه نوعی دردمندی است اما این دردمندی چون در قالب بودن است و هنوز به صیرورت( شدن) تبدیل نشده است لذا چنین شاعری را نمی توان شاعری اجتماعی برشمرد .
از جانبی دیگر می توان به دریافت های همپرسه نیز اشاره نمود که اگر این دریافت ها در شعر شاعر وجود داشته باشند در واقع آن شاعر من اجتماعی دارد. منیّت اجتماعی بستگی به دیالکتیک شاعر دارد که این دیالکتیک به چه اندازه و قواره توانسته جایگاه و پایگاه خود را در جامعه کسب نماید . لذا مجموعه ی «مادر» از نعمت مرادی را می توان در زوایایی اثری یافته مند برشمرد و در ابعادی هم شاعر به دریافت هایی دیالکتیک دست می یابد که این پراکسیس رفتاری از جانب شاعر ، شعر را به دایره ی اجتماع می کشاند و مخاطب می تواند با اشعاری جامعه پذیر تصادم داشته باشد اما شاعر تا نیل به دل آگاهی لازم چه از حیث زبان و چه از لحاظ مفهوم با فاصله هایی هم مواجه است که این قلم در مجموعه ی شعر پدر نیز به معرفت شعر شاعر به صورت مفهومی اشاره شده است . بدین ترتیب ، پنداشت این است که یافت ها و دریافت های جناب مرادی در همه ی مجموعه هایش از لباسیسم باطنی واحدی برخوردار شده اند اما ازحیث لباسیسم ظاهری می توان گفت تنها تغییراتی از حیث زبان و بافتار دیده می شود که این مهم نیز در مجموعه مادر بیشتر مشهود است . منظر یافته ها و دریافته های شاعر از جانبی متعلقِ به زیست بوم خویش است و البته در جوانبی هم تلنگری به تاریخ ، اجتماع و دردهای جامعه وارد می سازد که به نوبه ی خود نوعی همپرسی به شمار می روند .
مرادی شاعری است منظر گزین که نظرش به شعر همیشه بر اساس یافته هایی می باشد که از بافتار فردی و شخصیتی موطِن خود خیز بر می دارند و البته حس نوستالژیک و آرکائیک شاعر به موطن خود نیز مصداقی از این نماد است به شیوه ای که از نام مجموعه شعرهای این شاعر می توان به این دریافت های معنایی دست یافت . به هر روی این شاعر تاکنون مجموعه اشعاری را به نام پدر ، مادر و هرسین به چاپ رسانده است و نامگذاری این مجموعه ها نشان می دهد که شاعر تعلق خاطر ویژه ای را به زندگی فردی و اجتماعی خویش دارد و در صدد است تاکه آنچه که در مسیر همین زندگی تجربه کرده است را به تصویر بکشد . به بیانی می توان گفت که زیست بوم شاعر که شهر هرسین می باشد در زوایایی بیانگر زندگی هنری شاعر است که با جغرافیای فکری خود این زندگی را در قال شعر ترسیم می کند.