سرزمین هنر

سید سعید ذوالنوری  |همین که در خیابان مولوی قدم می گذارم شعر آن حضرت را نجوا می کنم و افسون سازی می شوم که از کودکی تا به امروز رفیق و همدمم بوده.همین که در خیابان مولوی قدم می گذارم شعر آن حضرت را نجوا می کنم و افسون سازی می شوم که از کودکی تا به امروز رفیق و همدمم بوده.هنگامی که با نیت تهیه گزارش به کارگاه می روم، همچون سرآغاز دیدارهای پیشین، صدای خِش خِش چوب هایی می آید که قرار است ناله ی مستی,ذوالنوری,تار،بهانه,دیدار,ماندگار ...ادامه مطلب